KAMILA MACKIEWICZ-ROSSMANITH: Łączy nas przyszłość

Kim jest Kamila Mackiewicz - Rossmanith

To 45 - letnia sanoczanka, obecnie mieszka na wsi i pracuje w Sanoku. Absolwentka II LO w Sanoku i Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie otrzymała dyplom z religioznawstwa na Wydziale Filozoficznym, ukończyła także studia podyplomowe z zarządzania kulturą na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ oraz bibliotekoznawstwo i pedagogikę na PWSZ w Sanoku. Pracowała w Młodzieżowym Domu Kultury w Sanoku i Sanockim Domu Kultury jako instruktorka. Prowadziła zajęcia z recytacji, filozofii, religioznawstwa oraz teatr poezji. Zrealizowała wiele wieczorów poetyckich. Uczestniczy i współorganizuje konkursy recytatorskie. Bierze udział w życiu kulturalnym Sanoka. Obecnie pracuje w II Liceum Ogólnokształcącym w Sanoku jako nauczycielka filozofii i etyki oraz bibliotekarka. Miłośniczka literatury, teatru, podroży, zwierząt i myślenia. Uwielbia duże miasta, ale od lat wybiera wieś na codzienne życie. Mężatka. Opiekunka kotów. Bezwyznaniowa. Zakochana w Afryce Północnej, Bliskim Wschodzie i śródziemnomorskiej Europie. Zaangażowana czynnie w politykę od 2015 roku. Członkini Lewicy Razem. Wartości humanistyczne są dla niej życiowym odniesieniem. Zawsze stoi w wietrze myśli, żeby nie popaść w rutynę i nie stracić czujności na zło. Pragnie żyć w Polsce europejskich standardów, demokratycznym państwie prawa, bezpiecznym państwie równych szans, w którym wszyscy czują się dobrze. Zawsze stoi po stronie praw kobiet i wykluczonych oraz edukacji i praw zwierząt. Serce umysłu ma niezmiennie po lewej stronie.

Dlaczego Lewica

Kandyduję z Lewicy, bo Lewica to wybór przyszłości, to wybór demokratycznego, nowoczesnego państwa, wspierającego wszystkich obywateli bez tworzenie opresyjnego systemu kontroli ich codziennego życia. Zdecydowałam się startować w wyborach parlamentarnych, bo nie zgadzam się na Polskę w której żyję. Polska jest moim krajem urodzenia i wyborem, mam prawo i obowiązek działać dla jej dobra. Uważam, że dalsza polityka sortowania społeczeństwa prowadzi do całkowitej degeneracji demokracji, a zasadą demokracji jest równoprawna różnorodność. Zamiast tej mamy władztwo jednej partii, która manipuluje i zawłaszczyła sobie krok po kroku nasze życie, demontuje państwo prawa populistycznymi działaniami, oferuje coraz to nowe socjalne prezenty, nie do końca przemyślane, pod płaszczykiem prawomyślności zakłamuje historię, deformują edukację, tworzą kolejne narzędzia propagandy. Jako obywatelka mówię stanowcze nie. 
Sprawne państwo to państwo przyszłości. A przyszłość to dbałość o środowisko, to wspieranie rolnictwa, to godna praca, to opieka zdrowotna, innowacyjna edukacja, to dostępność mieszkań, to dbałość o rodzinę, to wsparcie emerytów i osób niesamodzielnych, ich opiekunów, to zrównoważony rozwój transportu, to równe prawa i prawa kobiet, i świeckość państwa. 
Na to wszystko lewica ma pomysł. Dla mnie jako kobiety i nauczycielki oraz rzeczniczki praw zwierząt i osób wykluczonych społecznie kwestiami pierwszorzędnymi będą: edukacja, równość praw i prawa kobiet, poprawienie sytuacji zwierząt oraz świeckie państwo, w który jedynie można zrealizować elementarne zasady demokratyczne.

Moje cele parlamentarne nie są oderwane od Podkarpacia, od Sanoka

Zmiany na szczeblu rządowym, przyniosą zmiany także w naszym regionie. Jeśli zapytacie, co wzbudza mój niepokój w związku z moim regionem, o co chciałabym zmienić, to przede wszystkim zaktywizować społeczność w kierunku skutecznej polityki antysmogowej, uświadomić, że bez czystego powietrza nie da się żyć, że nie jest obojętne czym palimy w naszych piecach, że betonowanie miasta, że wycinka drzew przy drogach zbliża nas do katastrofy, i bynajmniej nie jest to spisek lewackich ekologów, ale fakt. Kryzys klimatyczny realnie nam zagraża! Brak polityki mieszkaniowej, tej nakierowanej na młodych czyli tanich mieszkań pod wynajem, to niezbędny krok do rozwoju regionu. Ludzie potrzebują godnie mieszkać, aby pracować. Propozycją na ożywienie gospodarcze jest także program inwestycji w infrastrukturę gastronomiczną i hotelową Sanoka i najbliższej okolicy, skromna oferta, nie zachęca do pozostania w naszym mieście turystów, jesteśmy bardziej miastem „tranzytowym” na trasie w Bieszczady. Jako osoba, której nieobojętny jest los zwierząt, nie mogę pogodzić się z brakiem powszechnej świadomość w kwestii konieczności sterylizacji zwierząt domowych, żeby skończyć z procederem topienia, czy podrzucania i bezdomności zwierząt. Dbałość o zwierzęta jest świadectwem naszego humanizmu, naszego poziomu cywilizacyjnego, niestety daleko nam do europejskich standardów…Zdaję sobie sprawę, że nic się nie zmieni bez rzetelnej edukacji, dlatego tak ważne jest doinwestowanie szkół, domów kultury, inicjatyw kulturalnych, a zasłanianie się „innymi priorytetami” jest błędne i krótkowzroczne, bo jak wiemy społeczeństwo bez kultury, nie jest zdolne do jakiegokolwiek progresu, do rozwoju gospodarczego, do stabilizacji państwa. Problemem naszego Podkarpacia są nie tylko kwestie ekonomiczne, ale obyczajowe.

Tutaj jest bardzo wiele do zrobienia

Należy stworzyć zacząć działać systematycznie w kierunku akceptacji norm społecznych opartych na otwartości i tolerancji. Będzie to długi proces i żmudny, ale konieczny. Mieszkańcy Podkarpacia są światopoglądowo zamknięci, ich konserwatyzm przyczynia się do licznych wykluczeń społecznych. Nieakceptowane są jakiekolwiek „odstępstwa” od tradycyjnego modelu zachowań. Dotyczy to koloru skóry, orientacji seksualnej, światopoglądu, wyznania, każda „inność” grozi ostracyzmem społecznym. Stygmatyzacja jest ogólnie przyjętą normą. Taki stan nie może trwać, jeśli chcemy żyć lepiej i bezpiecznej, nie ma szans na rozwój regionu, jeśli nie zaakceptujemy zmian obyczajowych opartych na uniwersalnych, humanistycznych wartościach, z tradycji należy czerpać tylko to, co nas zbliża do siebie, nie oddala i czyni nienawistnymi. Przyszłość to różnorodność, to kreatywne umysły, otwarte na drugiego człowieka.

Dzisiaj w Sanoku jest coraz mniej młodości

Następuje regularny eksodus do dużych miast i do krajów europejskich, które gwarantują możliwość wyboru kształtu swojej codzienność, bez piętnowania. W chwili obecnej nasz teren jest symbolem wstecznictwa, zabobonu, parafializmu, nietolerancji. Podkarpacie jest na przemian straszakiem i  tematem kpiących żartów. Dopóki nie zmienimy myślenia, dopóty nie możemy liczyć na dynamiczny rozwój Podkarpacia. Jeszcze kilka słów na temat kolejnego wykluczenia, które daje się we znaki-wykluczenia transportowego, zarówno miejskiego, jak i podmiejskiego oraz  dalekobieżnego. Sprywatyzowanie nie idzie w parze z jakością. Nie dziwmy się, że coraz więcej osób przesiada się do własnych samochodów. Standardy europejskie do nas nie dotarły. Jakość środków transportu i rozkłady jazdy są niedostosowane do mieszkańców. „Wydostać się” z regionu w „świat” bez własnego samochodu jest trudne.  Jak może tak być w mieście, regionie kojarzonym z produkcją autobusów i historią taboru kolejowego? Nowoczesny, piękny sanocki dworzec stoi w ciszy, bezludny, pusty i napawa beznadzieją, martwy. Po kilkakrotnej wizycie w nim zostałam z przekonaniem, że ten obiekt jest odzwierciedleniem ogólnej kondycji miasta, regionu, do tego dodajmy jeszcze wyludnione już wczesnym wieczorem centra miejscowości i mamy przygnębiający obraz. W pierwszym momencie ogarnia mnie zniechęcenie, ale zaraz po tym następuję reakcja obronna, niezgoda na aktualny stan rzeczy.

Kolejny krok, to konieczność działania. Teraz!

Jeśli podzielacie moje spojrzenie i chcielibyście, żebym została Waszą rzeczniczką w budowaniu lepszej przyszłości dla regionu, dla Sanoka, to oddajcie swój glos na  moją kandydaturę w nadchodzących wyborach.

 Osiągniemy swój cel wspólnie, odniesiemy sukces, jeśli połączy nas pragnienie lepszej przyszłość!

W przyszłym Sejmie chcę skupić się szczególnie na czterech, istotnych dla mnie postulatach programowych Lewicy, które nakreślałam po krótce już w mojej wypowiedzi odnośnie Podkarpacia.

- edukacja (szkoła będzie odpowiadać na wyzwania współczesności, ma uczyć współpracy, a nie rywalizacji, ma być miejscem bezpiecznym i przyjaznym wszystkim bez względu na kolor skory, pochodzenie, wyznanie lub jego brak, pełnosprawność czy niepełnosprawność, opartym na neutralności światopoglądowej i wyznaniowej, nie faworyzować żadnego wyznania, obecne lekcje religii należy przenieść do sal katechetycznych a w jej miejsce wprowadzić lekcje angielskiego, etyka, filozofia nie mogą być przedmiotami z „kosmosu”, koniecznie należy uczyć o zdrowym stylu życia, przeciwdziałaniu dyskryminacji, zmianach klimatycznych, rozpoznawaniu “fake newsów”, cyberbezpieczeństwie, wprowadzić obowiązkowy, wolny od ideologicznych nacisków przedmiot, który będzie koncentrować się na przekazaniu rzetelnej wiedzy o zdrowiu i seksualności człowieka, stosownie do stopnia dojrzałości młodych ludzi – edukację seksualną, trzeba wyrwać polskie szkoły z XIX wieku, w każdym powiecie stworzyć ponad 300 cyfrowych sal lekcyjnych z nowoczesnym wyposażeniem dla szkół podstawowych, przekazać samorządom dotację celową na realizację tego postulatu)

- równe prawa i prawa kobiet (od 2023 roku każde przedsiębiorstwo będzie musiało uzyskać Certyfikat Sprawiedliwych Płac, odnawiany co dwa lata, będzie on wydawany przez audytorów z Państwowej Inspekcji Pracy, otrzymają go tylko te firmy, w których nie będzie nieuzasadnionych różnic w wynagrodzeniach, wynikających wyłącznie z płci pracowników, niespełnianie tych standardów będzie się wiązać z karą grzywny oraz brakiem możliwości uczestniczenia w zamówieniach publicznych, należy wprowadzić równość małżeńską i związki partnerskie dla wszystkich - osoby wstępujące w związek partnerski w Urzędzie Stanu Cywilnego będą miały zagwarantowane prawo do między innymi uzyskania informacji medycznej, odwiedzin w szpitalu, dziedziczenia)

- godna praca (za koniec z karą chorowanie - wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy ze względu na zwolnienie lekarskie i zasiłek chorobowy  mają wynosić 100% płacy zasadniczej wraz z premiami i dodatkami, należy zapewnić konstytucyjne prawa pracownicze dla wszystkich zatrudnionych, w tym prawo do ochrony zdrowia, do minimalnego wynagrodzenia, do urlopu, do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, do zabezpieczenia społecznego, do minimalnego wynagrodzenia, ochrony rodzicielstwa, zrzeszania się w związkach zawodowych, każda praca będzie uprawniała do korzystania z tych praw – niezależnie od tego, czy pracownik zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę, zlecenia, o dzieło czy też prowadzi indywidualną działalność gospodarczą,  godna płaca minimalna - 10-letnia strategia ustalenia płacy minimalnej, konsultowana z przedsiębiorcami i pracownikami, w przyszłym roku wyniesie ona 2700 złotych brutto, w 2030 roku osiągnie ona poziom 60% średniego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, godne wynagrodzenia w sektorze publicznym -  nikt w sektorze publicznym nie będzie zarabiać mniej niż 3500 zł brutto, wzmocnienie bezpieczeństwa pracy - rozszerzenie kompetencji Państwowej Inspekcji Pracy, przyznanie jej uprawnienia do zmiany formy zatrudnienia na zgodną z prawem i stanem faktycznym, podpisanie drugiej umowy na czas określony będzie równoznaczne w skutkach prawnych z podpisaniem umowy na czas nieokreślony, wprowadzenie przepisów zakazujących wyzyskiwania stażystów)

- ochrona środowiska i prawa zwierząt (koniec dominacji węgla-redukcja zużycia paliw kopalnych w energetyce na rzecz czystych źródeł energii, inwestycje w sieci przesyłowe, termomodernizację budynków, panele słoneczne, elektrownie wiatrowe, pompy ciepła i domową produkcję energii, do 2035 roku większość energii będzie pochodzić z odnawialnych źródeł, zakaz importu węgla i uniezależnimy się od gazu z zagranicy, dofinansowanie wymiany 2 milionów domowych pieców węglowych na nowoczesne, bezemisyjne instalacje grzewcze w ciągu 15 lat, koniec z betonowaniem miast, z wycinką drzew w miastach, a także należy dopilnować, aby w Polsce co najmniej 10% lasów było wolnych od ingerencji człowieka, powołać Agencję Ochrony Przyrody odpowiedzialną za kontrolę podmiotów zatruwających środowisko, przeznaczyć 20% przychodów z gospodarki leśnej na Fundusz Dzikiej Przyrody, zajmie się on przywracaniem naturze części jej pierwotnych terenów, Polska ma być krajem przyjaznym zwierzętom, dlatego należy powołać urząd Rzecznika Praw Zwierząt, który będzie dbać o dobrostan zwierząt domowych, hodowlanych i dzikich, do 2023 roku zlikwidować fermy futrzarskie, zabronić wykorzystywania zwierząt w cyrkach i skończyć z chowem klatkowym, stworzyć możliwość sterylizacji na koszt państwa zwierząt domowych za zgodą właściciela)

Do zobaczenia na spotkaniach. Zapraszam do rozmawiania o naszej wspólnej Polsce!

Materiał sfinansowany przez KW Sojusz Lewicy Demokratycznej