Bogusław Iwanowicz urodził się w 1934 roku wiosce Dorguń, położonej między Grodnem a Augustowem. Nowa granica po wojnie przecięła Białostocczyznę.
Z częścią własnej rodziny znalazł się po wschodniej stronie.
Jego wioska licząca 150 zagród jako ostatnia poddała się rusyfikacji. Do końca stawiała zacięty opór przeciw pozbawieniu jej prywatnej własności na rzecz kołchozów.
Przeżył gehennę bolszewickiej kolektywizacji, obóz pracy w tajdze, budowę elektrowni wodnej w Kujbyszewie.