Urodzona w 1920 roku, wychowywała się w Sanoku, tutaj uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater. Rodzina Przystaszów początkowo mieszkała przy ulicy Królewskiej (obecnie Traugutta), później przy Młynarskiej 18. W trakcie drugiej wojny światowej, 2 stycznia 1942 roku Danuta Przystasz zdała maturę, działając już od przeszło dwóch lat w konspiracyjnej organizacji Polska Organizacja Wolności Racławice. Pani Danuta m.in. przewoziła ładunki wybuchowe, służące do wysadzenia szybów naftowych w Tarnowcu k. Krosna, dostarczała meldunki i pocztę.
Zagrożona aresztowaniem, przeniosła się w 1942 roku do Warszawy. W stolicy włączyła się do organizacji Związku Kobiet Czynu, brała udział w Powstaniu Warszawskim (łączniczka w kompanii sztabowej zgrupowania Armii Krajowej na Żoliborzu), aresztowana przez funkcjonariuszy UB 19 października 1945 roku, po wyczerpującym śledztwie zwolniona w maju następnego roku. Szykanowana przez władze PRL za przynależność do Armii Krajowej, nie mogła podjąć pracy w wyuczonym zawodzie prawnika.
W wolnej Polsce Danuta Przystasz, została odznaczona za działalność na rzecz wyzwolenia ojczyzny m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi. Sanoczanka zaangażowana była w powstanie federacji Warszawskiej Rodziny Katyńskiej – w Katyniu zginął jej brat, Zbigniew.
