Ostatni dzień Forum obfitował w wiele wydarzeń, tak, żeby przypadkiem nikt nie wyjeżdżał z Sanoka z uczuciem niedosytu. Dzień zaczął się od relaksującej wizyty w Centrum Rehabilitacji i Sportu, z dominacją kąpieli w basenie, po czym przystąpiono do realizacji planu muzycznego. W SDK odbywały się lekcje pokazowe z prof. Philippe Giusiano (Francja) i prof. Alicją Fiderkiewicz (W. Brytania), a po obiedzie duża grupa uczestniczyła w wykładzie red. Róży Światczyńskiej (Polskie Radio) z interesującą wszystkich młodych artystów tezą: „Wygrać Konkurs Chopinowski i co dalej?”
Mocniej zabrzmiała muzyka, gdy w Sali koncertowej PSM pianistka Miho Kurihara wraz z Piotrem Niklem – tenor zaprosili słuchaczy na bardzo ciekawy koncert pt. „Japonia-Polska – dwa muzyczne światy”. Bo to są dwa muzyczne światy i wyraźnie dało się to odczuć, słuchając utwory kompozytorów polskich i japońskich, w polsko-japońskim wykonaniu.
Aż nadeszła godzina 19.30, o której przez cały tydzień, codziennie, rozpoczynały się wieczorne koncerty. W tym dniu miał on szczególny wydźwięk, bo oznaczał Galę finałową, połączoną z wręczeniem nagród, w tym tych trzech najcenniejszych „Złotych Parnasów 2025”.
Wieczór zaczął się dość nietypowo. Bo gdzie jest jeszcze drugi taki festiwal, w którym za pulpitem dyrygenckim stają młodzi pianiści, dyrygując orkiestrą? Chyba tylko w Sanoku. Zaszczytu tego dostąpiło czterech uczestników Forum, którzy ukończyli kurs „Podstawy dyrygentury dla pianistów”, prowadzony przez prof. Bogdana Olędzkiego. Rozpoczął Szymon Paruzel, z Krakowa, dyrygując Lwowską Orkiestrą Kameralną pod kier. Artura Mykitki, która wykonała „Serenadę” W.A. Mozarta. Następnie w roli dyrygenta wystąpił Jakub Derej z Bielska Białej, a po nim Jehor Bakhmut z Ukrainy, student Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Jednak najwięcej oklasków zebrała występująca po nich Amanda Zoya-Kierun, uczennica jednej z warszawskich szkół muzycznych, z dużym wdziękiem i temperamentem prowadząc orkiestrę przez Divertimento Mozarta.
Następnie do akcji wkroczyli pianiści, którzy podczas swych prezentacji i udziałem w lekcjach mistrzowskich wykazali swe duże umiejętności. Rozpoczął młodziutki Daniil Pidlisny z Ukrainy, uczeń prof. Ludmiły Zakopec, wykonując Koncert fortepianowy G-moll Mendelssohna. Jako drugi wystąpił 15-letni Bartosz Wątroba, bardzo uzdolniony pianista z Krakowa, uczeń prof. Olgi Łazarskiej. Pięknie zagrał 13 Koncert fortepianowy C-dur W.A. Mozarta. Z kolei Koncert fortepianowy A-dur Mozarta wykonała Gabriela Wasieleska z Gdańska. Jako ostatni zasiadł za fortepianem Krzysztof Kozłowski, 39-letni pianista i kompozytor z Warszawy, studia ukończył w klasie prof. Anny Jastrzębskiej-Quinn, zaś studia podyplomowe w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego w Akademii Muzycznej w Katowicach. Wykonał Fantazję polską Gis-moll op.19 Ignacego Paderewskiego z 1893 roku, demonstrując wysokie umiejętności artystyczne. Fantazja polska Gis-moll to utwór prawdziwie polski, w którym kompozytor tak wiele czerpie ze skarbnicy folkloru polskiego. Otrzymał gorące brawa za głębokie wydobycie tych akcentów i sam wybór repertuaru.
Doceniając wysoki poziom uczestników Gali Finałowej, prowadząca ją red. Róża Światczyńska podkreśliła wielkie znaczenie sanockiego Forum i realizację przezeń prawdziwie szlachetnych celów, jakimi są rozwój pianistyki w Polsce oraz pomoc w wykrywaniu młodych talentów. Coraz częściej w CV znanych i uznawanych artystów można wyczytać: zdobycie „Złotego Parnasu” na MFP w Sanoku. Stąd nie szczędziła czasu, aby gorąco podziękować mecenasom, sponsorom, partnerom i sojusznikom, dzięki którym Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic” trwa od dwudziestu już lat i ciągle się rozwija.
Złote Parnasy dla najlepszych, nagrody dla młodych zdolnych
Gdy zamilkły fortepiany, zjeżdżając ze sceny, wkroczyli na nią główni bohaterowie jubileuszowego MFP. W przepięknym wianuszku, złożonym ze wszystkich uczestników Forum, zasiedli Mistrzowie, dla których rok w rok zjeżdżają do Sanoka młodzi adepci fortepianu. Ich liczba, sięgająca ponad 30 osób, jest imponująca, a dzieje się tak, gdyż ponad połowa mistrzowskiego składu, po pierwszym pobycie na Forum, powraca. Są to wybitni pianiści oraz pedagodzy, wywodzący się z wielu krajów m. in. z Chin, Japonii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Ukrainy, Litwy. Przyjeżdżają też z Polski, ciekawi co to się dzieje w tym Sanoku, o którym tak głośno w świecie muzycznym. Przyjeżdżają i powracają.Dla uwiarygodnienia, przywołajmy ich nazwiska: prof. Akiko Ebi, prof. Philippe Giusiano, dr Indre Zelvyte-Giusiano, prof. Ludmyla Zakopets, Konstanty Wileński, prof. Artur Mykitka, prof. Andrzej Tatarski, Tomasz Ritter, prof. Igor Pylatyuk, prof. Elena Pylatyuk, prof. Andrzej Jasiński, prof. Alicja Fiderkiewicz, prof. Urszula Kryger, prof. Marek Dyżewski, dyr. Maksymilian Bylicki. W tym roku pojawili się nowi: prof. Nataliya Chepurenko, prof. Elena Margolina-Hait, prof. Eva Varhanikova oraz ci, którzy w wieczornych koncertach podbijali serca publiczności, a w kilku następnych dniach oddawali się młodym uczestnikom Forum: Kevin Chen, Can Cakmur, Weriko Tchumburidze, prof. Beata Bilińska, prof. Filip Wojciechowski, prof. Bogdan Olędzki, prof. Piotr Biskupski, prof. Paweł Pańta. Cała plejada wybitnych artystów, współtwórców i wielkich przyjaciół Forum. Wczytując się w ich nazwiska, łatwo można spostrzec, że krąg MFP „Bieszczady bez granic” z roku na rok się rozszerza, że staje się ono wydarzeniem coraz bardziej międzynarodowym, światowym.
Gościem specjalnym była prof. dr hab. Elżbieta Wtorkowska, polska dyrygentka, prof. sztuk muzycznych, rektor Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Wchodząc do „rodziny Forum” przyznała, że z Sanokiem łączy ją 15 lat pracy, związanej z tworzeniem i funkcjonowaniem kierunku: edukacja artystyczna na sanockiej wyższej uczelni. – Sanok to magiczne miejsce, wspaniali, życzliwi ludzie. Przejechałam 300 tys. kilometrów, aby w nim być. Ze wzruszeniem dziś do niego powracam – powiedziała pani profesor. Doceniając zasługi prof. Jarosława Drzewieckiego dla Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i dla sanockiego Forum, wręczyła mu „Medal 50-lecia” bydgoskiej uczelni. Był też sympatyczny rewanż. Za „stworzenie powietrznego mostu między Bydgoszczą i Sanokiem” Podkarpacka Fundacja Rozwoju Kultury przyznała Pani profesor tytuł „Mecenas Kultury Podkarpacia”.
Przejdźmy do nagród, których ilość i jakość też z roku na rok jest coraz większa. Zawsze najcenniejszymi pozostaną „Złote Parnasy”, które coraz szerzej otwierają sale koncertowe ich zdobywcom. W tym jubileuszowym roku Forum jest ich trzy, a przyznane zostały: dr sztuki Małgorzacie Annie Mokrus (Polska, AM w Katowicach), Wu Yiran (Chiny) i Mykhailo Lukaniuk (Ukraina). Złoty Parnas oznacza zaproszenie na XXI MFP w Sanoku oraz całoroczna opieka impresaryjna.
Po najwyższy laur publiczności sięgnął: Bartosz Wątroba, 15-letni pianista z Krakowa. Jest nim nagroda pieniężna w wys. 1500 zł, ufundowana przez mec. Adama Nowaka (z Sanoka). Nagroda artystyczna Elżbiety i Krzysztofa Pendereckich powędrowała do Filipa Kaucha z Kościana, ucznia PSM w Poznaniu. On też został wybrany „kameralistą Forum”. Nagrodę artystyczną Tatiany Szebanowej za „szczególne predyspozycje chopinowskie” otrzymały dwie pianistki z Ukrainy: Dominika Kovalska i Mariia Derevianko. Nagroda ufundowana przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę (złote pióro) dostała się w ręce Yooon Sevin (Niemcy). Roczne stypendium artystyczne - nagroda Anny Kulandy (z Sanoka) - otrzymała młoda, utalentowana pianistka z Sanoka Laura Pietryka.
Aż 6 nagród pieniężnych przyznała wyróżniającym się uczestnikom Forum prof. Natalija Chepurenko z Belgii. Są to stypendia na pokrycie kosztów kursów mistrzowskich w ramach International Festiwal Music Academy Forte oraz udział w konkursie „Mercy Maestro”. Otrzymali je: Mikołaj Brzostowicz, Amanda Zoya-Kierun, Filip Kauch, Adrian Sarkowicz i Tymon Klekotko (wszyscy Polska) oraz Eeva Krupa (Ukraina). - Prawdziwy deszcz nagród, prosto z Brukseli – podsumował ten fragment uroczystości prof. J. Drzewiecki. Nagród było dużo więcej, nie sposób wymienić wszystkie.
Jak na jubileusz przystało, były również gratulacje i podziękowania. Pospieszyli z nimi ludzie na co dzień związani pracą z Podkarpacką Fundacją Rozwoju Kultury. Złożyli oni na ręce prof. Jarosława Drzewieckiego i Janusza Ostrowskiego serdeczne podziękowania za ogromny wkład i wysiłek, którego owocem jest dwadzieścia edycji Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic”. Bo rzeczywiście obecne Forum z roku na rok ma coraz bardziej światowy wymiar, sławiąc i rozpowszechniając imię Sanoka. Warto o tym pamiętać!
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.