Jubileusz XX-lecia Powiatowego Centrum Wolontariatu w Sanoku [ZDJĘCIA]

Uroczystość rozpoczęła się tradycyjnie od odśpiewania hymnu, jako że Jubilat zdołał i tego się dorobić. Wystarczyło odśpiewać kilka zwrotek, aby wszystkim udzielił się ciepły, wyjątkowy nastrój. „…Niech działa wolontariat, przez wiele, wiele lat. I niesie pomoc wszystkim, którym opieki brak (…) Połączmy więc wysiłki, aby świat lepszy był. Wciąż pomagajmy słabszym, ze wszystkich naszych sił… (słowa Kazimierz Pomykała, na melodię: „Jak długo na Wawelu…”). Blisko 200-osobowy chór, pod batutą Artura Andrusa, honorowego wolontariusza PCW, wywiązał się z tego zadania na szóstkę.

POLECAMY: Finał II Edycji Mikołaja dla Domu Pomocy Społecznej w Sanoku

W roli gospodyni Gali wystąpiła dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 w Sanoku p. Renata Gromek. Bo tradycją jest, że podczas dorocznych uroczystości Dnia Wolontariusza, każde koło, a jest ich skupionych w Centrum dziewięć, pełni funkcję gospodarza. Tym razem zaszczyt ten przypadł wolontariuszom Ekonomika, w którym utworzone zostało pierwsze szkolne koło sanockiego Centrum.

– Wolontariusze to szczególni ludzie, gdyż każdego dnia zmieniają świat na lepszy. I łączy ich wspólny cel: pomoc potrzebującym. To wspaniale, że tak wielu ludzi działa w wolontariacie. Szczególną rolę spełnia wolontariat w środowisku szkolnym, będąc ważnym elementem w realizacji procesu wychowawczego. W ciągu osiemnastu lat nasze szkolne koło wypracowało wiele wspaniałych rzeczy, przewinęło się przez nie kilkuset młodych ludzi. Siedmiokrotnie nasi uczniowie zdobywali zaszczytny tytuł „wolontariusza roku”. Jesteście wyjątkowi. Dziękuję, że jesteście!

– nie kryła emocji dyrektor Renata Gromek.

Prowadzący Galę Artur Andrus, absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku, stwierdził, że o ile on występuje w roli celebryty, to osoba, która za chwilę pojawi się na scenie, jest prawdziwą gwiazdą uroczystości. Oczywiście, nikt nie miał wątpliwości, że osobą tą jest p. Czesława Kurasz, inicjatorka utworzenia sanockiego Centrum Wolontariatu, jego założycielka i przez dwadzieścia lat nim kierująca.

- Tu zawodzą wszelkie liczby, gdyż pracy wolontariuszy nie da się przeliczyć na pieniądze. O naszej sile świadczy natomiast fakt, że przez dwadzieścia lat, które świętujemy, przez Centrum przewinęło się ponad dwa tysiące osób. Kłaniam się nisko każdemu z nich. Pamiętajcie, dobro, które dajecie drugiemu, zawsze powraca. Życzę Wam, abyście potrafili znachodzić jak najwięcej czasu dla drugiego człowieka. Nie bójcie się szeroko otwierać swoich serc dla nich. 

– mówiła w swym wystąpieniu p. Czesława.

Wspominała tych, którzy wnieśli duży wkład w powstanie i działalność Centrum, a których już nie ma wśród żywych. – To przyjaciele wolontariatu, których zabrał los. Jestem przekonana, że wspomagają nas z Niebios – dodała, wymieniając osoby Alfredy Słuszkiewicz, ks. Wiesław Siwca, Pawła Habki, Tadeusza Pióry i Marty Barnuś. Dziękowała też za życzliwość i wsparcie dla Jubilata władzom powiatu, miasta i gmin, a także licznym organizacjom współpracującym z Centrum. Nie było dziełem przypadku, że wątek ten zwieńczył wiersz pt. „Anioły” pióra Krystyny Radoń, w recytacji Grażyny Chytły oraz „Kolęda dla nieobecnych” z repertuaru Beaty Rybotyckiej, w wykonaniu zespołu wokalnego II Liceum Ogólnokształcącego.

Bez Czesławy Kurasz nic nie wskórasz

O wdzięczności i sympatii, jaką darzą Jubilata przedstawiciele władz powiatu, miasta i gminy, świadczyły słowa podzięki kierowane pod jego adresem oraz wiązanki kwiatów i upominki, wręczane na ręce pani prezes. Starosta Stanisław Chęć nie krył dumy, że siedziba Centrum Wolontariatu mieści się w starostwie, że w starostwie działa jedno z jego kół. Mówił o wartości, jaką jest kreowanie życiowych postaw „być” ponad „mieć”, podkreślając rolę kierującej sanockim wolontariatem p. Czesławy Kurasz. Przywołał tu słowa Artura Andrusa, który już w wejściu powitalnym popisał się rymowanką: „Bez pani Czesławy nie załatwisz sprawy, bez Czesławy Kurasz nigdy nic nie wskórasz!”

Grzegorz Kornecki, zastępca burmistrza miasta, doceniając to, co robią wolontariusze, stwierdził, że za świadczoną przez nich pomoc nie jest pobierane żadne wynagrodzenie nie dlatego, że nie ma ona większej wartości, lecz dlatego, że jest ona bezcenna! Jubilatowi gratulował osiągnięć i życzył utrzymania wysokiego poziomu witalności.

Były starosta Sebastian Niżnik, honorowy wolontariusz, reprezentował gminę Sanok. Przywołał on popularny w latach 80. amerykański serial „Autostradą do nieba”, odnosząc go do sanockich realiów. „Patrząc na to, co Pani zbudowała – mówił zwracając się do p. Czesławy Kurasz - chciałoby się to porównać do wypełnionej Aniołami „Autostrady do nieba”. Z całego serca dziękujemy.

O miłą niespodziankę postarała się europoseł Elżbieta Łukacijewska, także honorowy wolontariusz PCW, przesyłając nagrany w Brukseli filmik z życzeniami dla Jubilata.

– Od lat podziwiam czynione przez Was dobro, Waszą wrażliwość dla drugiego człowieka. W dniu jubileuszu 20-lecia życzę Wam satysfakcji z pomagania, niech daje Wam radość i siłę do dalszego działania. Zwracając się do Pani prezes, powiedziała: Czesiu! Bez Twojej charyzmy i zaangażowania, Wasze Centrum nie miałoby tak wspaniałych owoców. Gratuluję i dziękuję, a dziś myślami jestem przy Was!

Z gratulacjami i życzeniami pospieszyli także: Aneta Figiel z biura posła Piotra Uruskiego, dr Mateusz Kaczmarski, rektor Uczelni Państwowej w Sanoku oraz p. Janina Sadowska, b. dyrektor Zespołu Szkół Nr 1.

Jubileuszowa Gala była doskonałą okazją, aby ogłosić wyniki dorocznego konkursu literackiego poświęconego wolontariatowi. W tym roku jego tematyka koncentrowała się wokół trzech tematów: „My dla świata”, „Warto być dobrym” i „Ach, ta dzisiejsza młodzież!” Kapituła konkursu wyłoniła dwie zwycięskie prace, a laureatkami konkursu zostały: Natalia Jadczyszyn i Mgdalena Moskal.

Nie jest tajemnicą, że siłą napędową sanockiego Centrum jest młodzież, skupiona w szkolnych kołach wolontariatu. Rytm ich pracy nadają nauczyciele, będący opiekunami kół. Doceniając ich rolę, zaproszeni zostali na scenę, gdzie wręczone im zostały pamiątkowe dyplomy i upominki, ufundowane przez sponsorów. Zaszczytu tego dostąpił Janusz Cecuła, wicestarosta sanocki.

O muzyczną oprawę Gali zadbali sami wolontariusze ze szkolnych kół oraz przyjaciele Jubilata. Zasłużone oklaski i słodycze zbierali soliści i zespoły muzyczno-wokalne Zespołu Szkół Nr 1 i II Liceum Ogólnokształcącego, tancerze ze Środowiskowego Domu Samopomocy w Wolicy oraz artyści Warsztatów Terapii Zajęciowej w Sanoku. Dużo wrażeń estetycznych dostarczyły akrobatyczne popisy Konstancji Iwańczyk, wielokrotnej mistrzyni Polski i medalistki Mistrzostw Świata w stylu Fitness.

Siłą oklasków dorównywał artystom występ znanego z telewizyjnych występów m.in. ze Szkła kontaktowego Artura Andrusa, u którego boku z powodzeniem terminował Wojciech Pajestka. Ich występ niewątpliwie dodał blasku Gali, co docenili organizatorzy. Szczególne podziękowania skierowali oni do Artura Andrusa, doceniając fakt, iż znalazł czas w swoim mocno napiętym programie zajęć. Odpowiedział w swoim stylu” „Nic to, to tylko 1018 kilometrów (z Warszawy do Sanoka, a stąd jechał do Poznania)! Dlaczego to robię? Bo potrzeba! Bo wolontariat to jest właśnie POTRZEBA! A poza tym, pani Czesławie się nie odmawia!”

Na koniec kłaniamy się nisko Jubilatowi, kłaniamy się Pani prezes o niespożytych siłach, Opiekunom kół, kłaniamy się Wolontariuszom Centrum, na czele z honorowymi. Wszyscy jesteście niesamowici i wspaniali. Do zobaczenia na jubileuszowej Gali z okazji ćwierćwiecza! To już za niespełna pięć lat!