Cudowne źródełko i kapliczka w Radoszycach. To miejsce, z którym związana jest legenda o uzdrowieniu Danusi [ZDJĘCIA]

Kapliczka w Radoszycach powstała w 1999 roku w pobliżu miejsca nieistniejącej, przydrożnej, murowanej kapliczki pw. Udekorowania Drogocennym Pasem Najświętszej Bogurodzicy z ikoną Dziewicy Maryi, wybudowanej jeszcze przed 1878 rokiem staraniem proboszcza parafii greckokatolickiej w Komańczy za cudowne uzdrowienie chorej córki Danusi. Według zachowanego podania ludowego, które szybko obiegło całą okolicę, ciało dziewczyny pokryły czyraki i bolesna wysypka. Zrozpaczony ojciec przez ponad rok szukał sposobu na jej wyleczenie, jednak wszystkie sposoby na nic się zdawały. Danusia była już u kresu wytrzymałości, dlatego postanowiła prosić Boga o śmierć. Sposobem na skończenie żywota miała być samotna wyprawa do lasu i spotkanie wilka lub jadowitej żmii. Tymczasem po długiej wędrówce dziewczyna ujrzała Matkę Boską.

Idź dziecko do źródełka, które znajduje się pod tym zielonym krzewem i obmyj całe ciało źródlaną wodą

– powiedziała.

Danusia udała się we wskazane miejsce, gdzie rzeczywiście znajdowało się źródełko z – jak się później okazało – cudowną wodą, która uzdrowiła dziewczynkę. Po tym wydarzeniu źródełko zaczęło uchodzić za cudowne, a woda słynąć z mocy uzdrawiającej.

Po kolejnych przypadkach uzdrowień zaczęły odbywać się tu uroczystości pielgrzymkowo-odpustowe początkowo dwa razy w roku, a później już jednokrotnie w każdy dziewiąty czwartek po Święcie Zmartwychwstania Pańskiego, licząc według juliańskiego kalendarza liturgicznego (odpowiada to ruchomej dacie rzymskokatolickiego Święta Bożego Ciała przyjętej w kalendarzu gregoriańskim). Na ten świąteczny dzień z jednej strony ściągały w zorganizowanej procesji rzesze Łemków z okolicznych wsi galicyjskich, a z drugiej od węgierskiej strony podążali mieszkańcy wsi z południa Karpat, gdzie kult tego miejsca rozwinął się szczególnie. Przyjętym zwyczajem było zejście się tych dwóch wędrujących grup pątniczych pod kapliczką. Trzeba podkreślić, że powstanie granicy państwowej po uzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku spowodowało utrudnienie kontaktów. Tradycja święcenia i picia wody, przetrwała do momentu wysiedleń miejscowej ludności w 1947 roku.

Po II wojnie światowej, kapliczka straciła na swoim znaczeniu. Aż do lat 90. poprzedniego wieku, kiedy to z inicjatywy księdza mitrata Jana Pipki proboszcza parafii greckokatolickiej w Komańczy i Jana Krysyny społecznika wsi Radoszyce, zrealizowano pomysł ocembrowania bijącego źródełka, odbudowy kapliczki i corocznego odprawiania nabożeństwa ze święceniem wody.

źródło: Urząd Gminy w Komańczy, Zespół Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie