Bieszczadzka ciuchcia ma stację początkową w Majdanie, koło Cisnej. Zimowe kursy organizowane są dwa razy w tygodniu: w środy i soboty o godz. 11.00. Czas przejazdu wynosi dwie godziny.
W lecie do wyboru są dwie trasy: 11- i 17-kilometrowa.
Majdan-Przysłup-Majdan
Na trasie pierwszej z nich znajdują się przystanki w Cisnej, Dołżycy i Przysłupiu. Warto wspomnień, że Majdan jest osadą leśną w dolinie Solinki, u podnóża Hyrlatej. Rozwinął się w XIX wieku, gdy Fredrowie zbudowali tu hutę żelaza. Na początku XX w. w Majdanie działały dwa tartaki i stacja kolejki z dużym placem przeładunkowym. Dla pracowników tartaku i kolejarzy wybudowano osiedle. Tartak spłonął we wrześniu 1939 r., a po odbudowaniu go przez Niemców został ponownie spalony w czasie walk z UPA. Obecna osada została wybudowana w latach 60. dla pracowników kolejki. Dziś jest tu główna stacja i siedziba Fundacji Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej.
Drugą wsią na trasie jest Cisna – wieś gminna, jedna z najatrakcyjniejszych turystycznie miejscowości Bieszczadów. Położona w głębokiej kotlinie nad brzegiem Solinki i otoczona zewsząd wysokimi, zalesionymi szczytami posiada specyficzny mikroklimat. Należy do miejscowości o najwyższej ilości rocznych opadów w Bieszczadach. Wieś o pierwotnej nazwie Czyasna (Ciasna) została założona w 1582 r. W 1806 r. zakupili ją Fredrowie, którzy założyli tu hutę żelaza. W 1921 r. Cisna liczyła ponad 400 mieszkańców.
Po przejściu frontu w 1944 r. Cisna stała się miejscem zaciętych walk pomiędzy sotniami UPA (Bira i Hrynia) a oddziałami Wojska Polskiego i Milicji. Po wojnie we wsi pozostało zaledwie 30 polskich rodzin i była jedyną zamieszkaną miejscowością na południe od Baligrodu. W latach 50. istniała tu główna baza drogowców budujących obwodnicę bieszczadzką w kierunku Ustrzyk Górnych (oddana do użytku w 1962 r.).
Dołżyca – kolejna wieś znajdująca się na trasie kolejki. Leży nad Solinką, powstała w 1552 r. Dzisiaj jest niewielką osadą (ok. 90 mieszkańców), w 1921 r. liczyła 325, a w 1938 r. ok. 450 mieszkańców. Całkowicie wysiedlona i zniszczona w latach 1945 – 1947, odrodziła się dopiero na przełomie lat 50. i 60., najpierw jako baza drogowców, później jako osada leśna.
Ostatnia wieś Przysłup znajduje się na przełęczy pomiędzy masywami Jasła i Falowej, u źródeł potoku Dołżyckiego. Założona w poł. XVI w. przez Balów, od poł. XVIII w. własność Fredrów. W 1921 r. wieś liczyła 30 domów i 160 mieszkańców. Po II wojnie światowej całkowicie zniszczona i wysiedlona. Współczesny Przysłup to osada licząca ok. 30 domów, ponownie zasiedlona w latach 60. i 70. ubiegłego wieku.
Majdan-Wola Michowa-Majdan
Druga z tras ma 17 kilometrów i prowadzi do Woli Michowej. Na trasie kolejki znajdują się przystanki w Żubraczem, Solince, Balnicy, Maniowie i Woli Michowej. Tu również czeka turystów wiele atrakcji. Malownicza trasa biegnie początkowo wzdłuż drogi karpackiej Cisna-Komańcza, a dalej w tunelu zieleni doliną rzeki Solinka, pasmem granicznym przez dawne wsie Solinka i Balnica, następnie wzdłuż rzeki Osława do Maniowa i Woli Michowej. Na tym odcinku mamy możliwość wyboru kilku ciekawych pieszych tras, np. z Żubraczego przez Berdo (1043 m), Hyrlatą (1105m), Rosochę (1091 m) do Roztok Górnych czy z Maniowa przez Matragonę (991 m) do Solinki. Tak jak ciekawe są te trasy, tak równie ciekawa jest historia miejscowości Solinka i Balnica. I tu warto się zatrzymać.
Solinka – wieś lokowana na prawie wołoskim ok. 1553 r. W 1921 r. mieszkało w Solince 521 osób. Przed II wojną światową wieś liczyła ok. 500 mieszkańców. Drewniana cerkiew greckokatolicka z 1907 r. została zniszczona po 1947 r. Po 1945 r. Solinka uległa całkowitemu wysiedleniu i zniszczeniu. Obecnie osada leśna (4 domy, 7 mieszkańców). Punkt wyjściowy szlaku (bez znaków) przez Matragonę do Nowego Łupkowa.
Balnica – wieś założona w 1549 r. Pierwotnie nazywała się Bannica od bani, czyli słonego źródła. W 1686 r. doszczętnie zrabowana przez bandę węgierskich tołhajów. Po wyznaczeniu w 1918 r. granicy polsko-czechosłowackiej kilometrowy odcinek torów kolejki znalazł się na terenie Słowacji. Pociągi eskortowane były przez straż graniczną.
Ten stan rzeczy trwał do 1938 r., gdy granicę poddano korekcie. W 1921 r. mieszkało tu 470 osób, przed II wojną światową Balnica liczyła ok. 500 mieszkańców. Pochodzi stąd Stepan Sułyk, greckokatolicki metropolita Filadelfii. Po 1945 r. całą ludność wysiedlono. Dziś w miejscu wsi jest tylko malownicza dolina potoku Balniczka. Zachowały się pozostałości przycerkiewnego cmentarza oraz murowana kapliczka "nad cudownym źródełkiem".
Mijamy dawne wsie Solinka i Balnica i po 1 godz. 20 min jazdy docieramy do Woli Michowej. Mimo że tory prowadzą dalej do Łupkowa i Rzepedzi, stan techniczny torowiska oraz mostów i przepustów nie pozwala na dalszą wycieczkę. Koniec podróży bieszczadzką "ciuchcią". A zatem proponujemy atrakcyjną, choć forsowną pieszą wędrówkę do Przełęczy Łupkowkiej. Od przystanku kolejki kierujemy się na południe, łagodnie pod górę tzw. "drogą przemytników" i po 1,5 godz. osiągamy grzbiet graniczny. Tu pojawiają się znaki czerwone – słowackie i niebieskie – polskie.
Kontynuując wędrówkę granicą polsko-słowacką, osiągamy Wysoki Groń (905 m), Głęboki Wierch (890 m), Beskid (809 m), Koszarkę (794) i Szczołb (746). Schodzimy na Przełęcz Łupkowską (640 m). Z polany widoczna jest linia kolei Łupków – Medzilaborce (Słowacja). Na koniec wędrówki okazja, by zajrzeć do słynnego tunelu. Tunel pod Przełęczą Łupkowską (długość 700 m) przebito w 1872 r., kiedy budowano w Łupkowie stację kolei Lwów-Budapeszt. W okresie I wojny światowej spełniał on bardzo ważną rolę strategiczną i toczyły się o niego ciężkie walki.
Tunel był dwukrotnie niszczony w czasie II wojny światowej: w 1939 r. przez saperów polskich oraz w 1944 r. przez Niemców. Wkraczające wojska radzieckie ułożyły tory wprost na szczyt przełęczy, ale po tragicznym wykolejeniu się pociągu z amunicją i paliwem zaniechano tej drogi. Tunel został odbudowany w 1946 r. Z Łupkowa możemy kontynuować dalszą podróż koleją normalnotorową przez przejście graniczne do Medzilaborców lub w przeciwnym kierunku przez Komańczę, Szczawne do Zagórza.
Wstęp na teren stacji jest płatny.
2 zł bilet normalny
1 zł bilet ulgowy
Ceny biletów na kursy zimowe:
30 zł bilet normalny
24 zł bilet ulgowy
Odjazdy ze stacji w Majdanie:
24 stycznia,
27 stycznia
31 stycznia
3 lutego
7 lutego
10 lutego
14 lutego
17 lutego
21 lutego
24 lutego
