LZS Długie założył w 1947 roku Tadeusz Twardy. Działały w nim sekcje piłki nożnej, siatkówki, lekkiej atletyki i boksu. W tamtym okresie utworzono boisko do piłki nożnej, zaś na terenie dzisiejszej szkoły boisko do siatkówki. Od początku i do tej pory niezmiennie barwy klubu to zieleń i czerwień.
Niezwykły zapał
W latach 1950-57 LZS-owi Długie przewodniczyli Władysław Pietrzkiewicz i Jan Aleksander. Drużyna piłkarska występowała wówczas w Lidze Wiejskiej. Barw miejscowości bronili m.in.: Stanisław Adamski, Jan Aleksander, Jan Bieleń, Henryk Haniak, Jan Komański, Wiesław Komański, Henryk Kuszewski, Stanisław Małek, Jan Patrylak, Edward Pietrzkiewicz, Alfred Pietrzkiewicz, Eugeniusz Szałankiewicz, Eugeniusz Twardy, Czesław Węgrzyn, Jan Węgrzyn, Józef Węgrzyn.
W następnych latach zainteresowanie piłką nożną znacznie wzrosło. Przystąpiono do robót modernizacyjnych przy obecnym stadionie. Wykonano wał z przeznaczeniem na trybuny dla kibiców. Za płytą powstało boisko do siatkówki. Cały teren został ogrodzony siatką. Duża w tym zasługa Edwarda Niemczyka. Opiekę nad stadionem i funkcję gospodarza sprawowali Franciszek Tutak i Czesław Burnatowski. Prezesami klubu w tym czasie byli Stanisław Kurpiel, Alfred Pietrzkiewicz oraz Stanisław Aleksander.
Zielono-czerwoni występowali wówczas w klasie C. Wielokrotnie byli bliscy awansu do wyższej ligi. Poszerzyło się znacznie grono zawodników, wśród nich znalazło się kilka większych talentów. O sile Długiego w tamtym okresie stanowili: Adam Adamski, Stanisław Aleksander, Bronisław Bekier, Czesław Bętkowski, Czesław Burnatowski, Mieczysław Haniak, Ryszard Komański, Stanisław Kurpiel, Marian Kuszewski, Kamil Kwieciński, Czesław Małek, Gustaw Małek, Jan Małek, Kazimierz Małek, Franciszek Małek, Tadeusz Małek, Zdzisław Małek, Józef Mularczyk, Kazimierz Mularczyk, Edward Niemczyk, Stanisław Niemczyk, Jan Pańko, Czesław Pelczarski, Józef Rysz, Stanisław Rysz, Aleksander Tutak, Czesław Twardy, Władysław Węgrzyn, Eugeniusz Winiarski.
102 bramki w 22 meczach
Lata 70. to okres rozkwitu LZS-u Długie. Stopniowo podnosił się poziom sportowy drużyny. Zaczęła odnosić coraz większe sukcesy. Punktem kulminacyjnym był wywalczony w 1977 roku awans do klasy B za prezesury Eugeniusza Winiarskiego (kierował klubem w latach 1972-1984). Ekipa z Długiego zdystansowała swoich rywali w 22 meczach, strzelając aż 102 bramki! Na ten sukces pracowali trenerzy Ryszard Bury i Józef Kosiba.
W tym czasie po raz pierwszy pojawiły się metalowe bramki, a na trybunach powstały drewniane siedzenia, wykonano zadaszenie. Kilkakrotnie polepszano jakość płyty boiska. Powstało też nowoczesne jak na tamte czasy zaplecze – szatnia z trzema pomieszczeniami, umywalniami i natryskiem. Na następną wielką rozbudowę trzeba było poczekać do 2012 roku. Wtedy oddano do użytku nowy budynek klubowy z szatniami, natryskami, siłownią. Natomiast w tym roku poprawiono stan trybun i zamontowano nowe siedzenia.
W latach 70. zaczęła funkcjonować drużyna juniorów, kierowana m.in. przez Stanisława Szajnę i Stanisława Surowiaka. Później przełożyło się to na sukcesy dorosłego zespołu. Jej trzon stanowili młodzieżowcy z tamtych lat. Spełniły się marzenia piłkarzy, działaczy i kibiców. Udało się awansować do klasy A. W tym czasie zielono-czerwone barwy przywdziewali m.in.: Edward Adamski, Marian Bekier, Jan Bętkowski, Adam Bieleń, Andrzej Burnatowski, Józef Dufrat, Tomasz Florian, Stanisław Folta, Józef Foltasz, Władysław Forys, Mieczysław Haniak Ryszard Komański, Jan Kruczek, Franciszek Kulon, Stanisław Kurpiel, Eugeniusz Małek, Janusz Małek, Ryszard Małek, Bogusław Mendofik, Edward Niemczyk, Jan Niemczyk, Stanisław Niemczyk, Władysław Niemczyk, Jan Pańko, Bogusław Patrylak, Stanisław Patrylak, Janusz Pelczarski, Andrzej Pietrzkiewicz, Kazmierz Pietrzkiewicz, Roman Szychowski, Zbigniew Szychowski, Zdzisław Szychowski, Ryszard Twardy, Stanisław Twardy, Edward Węgrzyn, Jan Węgrzyn, Józef Węgrzynowski, Piotr Węgrzynowski.
Największe sukcesy
Koniec lat 80. to okres największych sukcesów LZS-u. Prezesem był wówczas Janusz Małek, a trenerem Jerzy Pietrzkiewicz (zmarły na początku tego roku), który prawie całą karierę zawodniczą spędził w Stali Sanok. Snajper wspomagał też Długie na boisku swoją niewiarygodną skutecznością strzelecką. Wprowadził zespół do okręgówki, a po znakomitym sezonie był o krok od awansu do klasy regionalnej (odpowiednik obecnej IV ligi), ustępując jedynie zespołowi Dukli i to zaledwie jednym punktem. Udało się również dotrzeć do finału wojewódzkiego Pucharu Polski, gdzie zielono-czerwoni mieli za rywala Karpaty Krosno. Kibice oglądali piłkę na poziomie, jakiego jeszcze w Długiem nie było. Zobaczyć drużynę w akcji przyjeżdżali nie tylko miejscowi, ale również kibice z ościennych miejscowości.
Występowali wówczas: Marian Bekier, Adam Bieleń, Jarosław Bieleń, Maciej Bieleń, Marian Bodziak, Krzysztof Burnatowski, Andrzej Ciepły, Józef Foltasz, Jacek Garlak, Aleksander Kulon, Kazimierz Kuszewski, Wojciech Małek, Jan Mularczyk, Artur Niemczyk, Bogusław Patrylak, Stanisław Patrylak, Janusz Pelczarski, Jerzy Pietrzkiewicz, Janusz Rysz, Dariusz Szuba, Roman Szychowski, Zbigniew Szychowski, Zdzisław Szychowski, Sylwester Tutak, Tomasz Winiarski.
Więcej w 29 numerze Tygodnika Korso Gazeta Sanocka
